تفاوت بین لوله فولادی گالوانیزه قبل از گلوانیزه و گرم ، چگونه می توان کیفیت آن را بررسی کرد؟

تفاوت بینلوله قبل از گالوانیزهوتلوله فولادی گالوانیزه گرم گرم

1. تفاوت در فرآیند: لوله گالوانیزه گرم با غوطه وری با غوطه ور کردن لوله فولادی در روی مذاب ، در حالی که گالوانیزه می شود ، در حالی کهلوله قبل از گالوانیزهبه طور مساوی با روی روی سطح نوار فولادی توسط یک فرآیند آبکاری پوشانده شده است.

2. تفاوت های ساختاری: لوله گالوانیزه با آب گرم ، یک محصول لوله ای است ، در حالی که لوله فولادی قبل از گالوانیزه محصولی نوار با عرض بزرگتر و ضخامت کوچکتر است.

کاربردهای مختلف: لوله های گالوانیزه داغ عمدتاً برای حمل مایعات و گازها مانند لوله های آبرسانی ، خطوط لوله روغن و غیره استفاده می شود ، در حالی که لوله های فولادی از قبل گالوانیزه عمدتاً برای تولید محصولات فلزی مختلف مانند قطعات خودرویی ، خانه استفاده می شوند. پوسته های لوازم خانگی و غیره.

4. عملکرد مختلف ضد خوردگی: لوله گالوانیزه گرم با آب گرم به دلیل لایه گالوانیزه ضخیم تر عملکرد ضد خوردگی بهتری دارد ، در حالی که نوار فولادی گالوانیزه به دلیل لایه نازک تر گالوانیزه عملکرد ضد خوردگی نسبتاً ضعیفی دارد.

5. هزینه های مختلف: فرآیند تولید لوله گالوانیزه گرم با آب گرم نسبتاً پیچیده و پرهزینه است ، در حالی که فرآیند تولید لوله فولادی گالوانیزه نسبتاً ساده و کم هزینه است.

بازرسی از کیفیت لوله فولادی گالوانیزه قبل از گلوانیزه و گرم.
1. بازرسی ظاهر
سطح سطح: بازرسی ظاهر عمدتاً مربوط به این است که آیا سطح لوله فولادی صاف و صاف است ، بدون آنکه روی آشکار روی ، تومور روی ، حلق آویز جریان یا سایر نقایص سطح باشد. سطح لوله استیل گالوانیزه خوب باید صاف ، بدون حباب ، ترک ، بدون تومورهای روی یا جریان روی و سایر نقص ها باشد.

رنگ و یکنواختی: بررسی کنید که آیا رنگ لوله فولادی یکنواخت و سازگار است ، و آیا توزیع ناهموار لایه روی وجود دارد ، به خصوص در درزها یا مناطق جوش داده شده. لوله فولادی گالوانیزه گرم به طور کلی سفید نقره ای یا خارج از سفید به نظر می رسد ، در حالی که لوله فولادی قبل از گالوانیزه ممکن است از نظر رنگ کمی سبک تر باشد.

2. اندازه گیری ضخامت روی
ضخامت سنج: ضخامت لایه روی با استفاده از سنج ضخامت روکش شده (به عنوان مثال جریان مغناطیسی یا گرداب) اندازه گیری می شود. این یک شاخص کلیدی برای تعیین اینکه آیا پوشش روی با الزامات استاندارد مطابقت دارد یا خیر. لوله فولادی گالوانیزه داغ معمولاً دارای یک لایه روی ضخیم تر است ، به طور معمول بین 60-120 میکرون ، و لوله فولادی قبل از گلوانیزه دارای یک لایه روی نازک تر ، به طور معمول بین 15 تا 30 میکرون است.

روش وزن (نمونه برداری): نمونه ها مطابق با استاندارد وزن می شوند و وزن لایه روی در هر واحد برای تعیین ضخامت لایه روی محاسبه می شود. این معمولاً با اندازه گیری وزن لوله بعد از ترشی تعیین می شود.

الزامات استاندارد: به عنوان مثال ، GB/T 13912 ، ASTM A123 و سایر استانداردها نیازهای روشنی برای ضخامت لایه روی دارند و الزامات ضخامت لایه روی برای لوله های فولادی برای کاربردهای مختلف ممکن است متفاوت باشد.

3. یکنواختی لایه گالوانیزه
لایه گالوانیزه با کیفیت بالا از نظر بافت یکنواخت ، بدون نشت و بدون آسیب بعد از آبکاری است.

پس از آزمایش با محلول سولفات مس ، هیچ گونه قرمز قرمز یافت نمی شود ، که نشان دهنده هیچ نشتی یا آسیب پس از آبکاری نیست.

این استاندارد برای اتصالات گالوانیزه با کیفیت بالا برای اطمینان از عملکرد و ظاهر بهینه است.

4. چسبندگی قوی لایه گالوانیزه
چسبندگی لایه گالوانیزه یک شاخص مهم از کیفیت لوله فولادی گالوانیزه است که نشان دهنده میزان استحکام ترکیب بین لایه گالوانیزه و لوله فولادی است.

لوله فولادی پس از واکنش حمام غوطه وری ، یک لایه مخلوط از روی و آهن با محلول گالوانیزه تشکیل می دهد و می توان چسبندگی لایه روی را با روند علمی و دقیق گالوانیزه تقویت کرد.

اگر لایه روی در هنگام ضربه زدن به یک لاستیک لاستیکی به راحتی خاموش نشود ، نشان دهنده چسبندگی خوب است.